Łowiska
Odra
(czes. Odra, niem. Oder), rzeka w Europie Środkowej. Płynie przez Czechy, Polskę i Niemcy. Jej długość wynosi 854,3 km (w granicach Polski 741,9 km). Dorzecze zajmuje powierzchnię 118,86 tys. km2 (z tego 106,05 tys. w Polsce). Etymologii nazwy Odra nie można wytłumaczyć przekonująco na podstawie żadnego znanego języka historycznego. Uczeni są skłonni zaliczyć ją do staroeuropejskiej warstwy nazw wodnych. W słowie 'Odra' wyróżniono m.in. indoeuropejski rdzeń *adu- 'woda, potok' i przyrostek r-a. Wskazywano też na odpowiedniki w nazwach wodnych Europy Zachodniej, np. na nazwę Adriatyk. Odra ma swoje źrodło w Czechach w Górach Odrzańskich (Sudety Wschodnie), na wysokości 632 m n.p.m. Płynie przez Bramę Morawską, później przez Śląsk. W górnym biegu na krótkim odcinku jest rzeką graniczną między Polską a Czechami, a w dolnym stanowi granicę między Polską i Niemcami (na 1/5 długości swojego biegu). Powyżej Gryfina rozdziela się na dwa nurty - uchodzącą do jeziora Dąbie Odrę Wschodnią (Regalicę) i płynącą przez centrum Szczecina i omijającą od zachodu jezioro Dąbie - Odrę Zachodnią. W okolicy Szczecina, na Międzyodrzu, płynie już kilkoma korytami, z których główne to (oprócz Regalicy i Odry Zachodniej) Duńczyca i Parnica. Odcinek rzeki w rejonie Polic i Święta utworzony przez Odrę Zachodnią pomiędzy jeziorem Dąbie a Zalewem Szczecińskim, do którego Odra uchodzi, nosi nazwy Domiąża i Roztoka Odrzańska Na Odrze funkcjonuje kilka przepraw promowych w tym na terenie województwa lubuskiego w Milsku, Pomorsku, Brodach i Połęcku. W Bytomiu Odrzańskim działa przeprawa łodzią. Zachodnia odnoga ujściowa Odry - Odra Zachodnia począwszy od północnego mostu Trasy Zamkowej w Szczecinie należy do akwenu polskich morskich wód wewnętrznych. Dzięki uregulowaniu całego koryta Odra jest najlepszą śródlądową drogą wodną w Polsce. Długość jej żeglownego odcinka, który ma swój początek od ujścia Opawy, wynosi 761 km. Rzeka jest wykorzystywana przez kraje środkowoeuropejskie niemające dostępu do morza. W dorzeczu Odry znajduje się 7 elektrowni wodnych. Największa, w Brzegu Dolnym, ma moc 9,7 MW). Do głównych prawobrzeżnych dopływów Odry należą: Olza, Kłonica, Ruda, Widawa, Zarycz, Obrzyca, Warta, Myśla, Ina, Stobrawa. Lewostronne dopływy to: Opawa, Psina, Nysa Kłodzka, Oława, Ślęza, Bystrzyca, Kaczana, Zimnica, Bóbr, Nysa Łużycka, Wesel, Osobłoga, Do najważniejszych miejscowości leżących nad Odra należą: Ostrawa (Czechy), Bogumin (Czechy), Racibórz, Kędzierzyn-Koźle, Krapkowice, Opole, Brzeg, Oława, Wrocław, Głogów, Bytom Odrzański, Nowa Sól, Krosno Odrzańskie, Eisenhüttenstadt (Niemcy), Frankfurt nad Odrą/Słubice, Kostrzyn nad Odrą /Küstriner Vorland, Schwedt (Niemcy), Gryfino, Szczecin, Police. Mimo iż Odra należy do rzek ubogich w wodę, dość regularnie wylewa. Najgroźniejszą, i największą w historii powódź - nazwaną 'powodzią tysiąclecia' - zanotowano w lipcu 1997. Ofiarami rzeki padły wówczas obszary gęsto zaludnione i zagospodarowane, z dużych miast - Racibórz, Opole i Wrocław. Przyrodnicze walory Odry zostały chroni Park Krajobrazowy 'Dolina Dolnej Odry'. Obszar parku obejmuje fluwiogeniczne torfowiska i mokradła poprzecinane siecią kanałów i starorzeczy, z florą i fauną niespotykaną już w dolinach innych, wielkich rzek europejskich, m. in. grzybieńczyk błotny, salwia pływająca, starzec bagienny. Wśród zwierząt najliczniejszą grupę stanowią ptaki oraz ssaki, takie jak wydry i bobry oraz gatunki płazów i gadów. Ze względu na podmokły charakter tereny należące do parku nie zostały skolonizowane przez człowieka. Znajduje się tutaj natomiast wiele zabytkowych budowli hydrotechnicznych służących niegdyś do regulacji poziomu wody na Międzyodrzu. Powstały one głównie w celu utrzymywania pastwisk oraz zabezpieczenia przeciwpowodziowego.
Warta
Odcinek górny
Źródła Warty znajdują się na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej w Kromołowie, dawnym mieście, obecnie przyłączonym do Zawiercia. Płynie tektonicznym Obniżeniem Górnej Warty wzdłuż krawędzi Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. W Częstochowie rzeka zmienia kierunek biegu na wschodni, by za miastem spotkać się z Wyżyną Wieluńską (miejsce styku z Wyż. Częstochowską), przełamując się przez nią głęboką na 70 m doliną – jest to Mirowski Przełom Warty. Pokonawszy go, łagodnie skręca na północ a w okolicach Radomska na zachód. Następnie ponownie przełamuje się przez Wyżynę Wieluńską poprzez Działoszyński Przełom Warty by nieco dalej przełamać się przez nią po raz trzeci, pokonując rozległy Łuk Załęczański i zawracając na krótko bieg o 180 stopni (na wschód). Opuszczając ostatecznie wyżynę, obiera kierunek północny, niezmienny do wysokości miasta Koło, gdzie skręca na zachód, mija Konin i wpływa w Pradolinę Warciańsko-Odrzańską, tym samym kończąc swój górny bieg[potrzebne źródło].
Odcinek środkowy
W pobliżu Śremu Warta wpływa w Poznański Przełom Warty. Po przepłynięciu przez Poznań, rzeka natrafia w okolicy Obornik na przeszkodę w postaci wyższego obszaru Pojezierza Południowopomorskiego i ponownie zmienia kierunek na zachodni wpływając w Pradolinę Toruńsko-Eberswaldzką.
Odcinek dolny
Na początku dolnego biegu rzeki, w miejscowości Santok do Warty uchodzi jej największy dopływ – Noteć. Po przepłynięciu przez Gorzów Wielkopolski, Warta wpływa w obszar, na którym został utworzony Park Narodowy Ujście Warty, po czym w Kostrzynie nad Odrą uchodzi do Odry.
Postomia
Na bogactwo ichtiofauny Parku Narodowego "Ujście Warty" ma wpływ bardzo urozmaicona sieć hydrologiczna, na którą składają się: rzeki, liczne kanały, rowy melioracyjne, starorzecza oraz rozlewiska. Duża różnorodość siedlisk: obfita, zróżnicowana roślinność, różnorodność podłoża i parametrów fizykochemicznych wody, jak również połączenie Warty z innymi ciekami (np. z Odrą, Drawą) powodują, że wody Parku stwarzają korzystne warunki do bytowania dla wielu ryb. Dotychczas stwierdzono ich tu 35 gatunków, w tym prawdopodobnie 23 odbywają na terenie Parku tarło. Do dominujących należą ryby z rodziny karpiowatych, najliczniej reprezentowane przez leszcza, krąpia, płoć, wzdręgę i karasia srebrzystego oraz jedynego drapieżnika z rodziny karpiowatych - bolenia. Spośród innych rodzin, do drapieżnych ryb licznie występującym w rozlewiskach Warty należy szczupak, dla którego obfite w pokarm, płytkie wody stanowią idealne miejsca do rozrodu oraz żerowania. Innymi, występującymi w Parku rybami drapieżnymi są: okoń, sandacz oraz największy, krajowy gatunek ryby – sum. Wody Parku, licznie zasiedla gatunek z rzędu dorszokształtnych – miętus, który na piaszczystym i kamienistym dnie Warty znajduje dogodne warunki do żerowania. Kanał Maszówek (Stara Warta) to miejsce występowania silnej populacji okonia oraz płoci. Leniwy nurt tego kanału jest również idealnym czynnikiem warunkującym występowanie innych ryb z rodziny karpiowatych np.: lina i karasia. W Postomi stwierdzono obecność jedynego przedstawiciela ryb ostrakofilnych (wykorzystujących do rozrodu małże) - różanki. Spośród ryb objętych w Polsce ścisłą ochroną gatunkową, w wodach Parku Narodowego "Ujście Warty" występują: różanka, koza, śliz, słonecznica oraz piskorz, który umieszczony został również w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Z rzadkości warto wymienić także: certę oraz jesiotra ostronosego. Do ciekawostek należy z pewnością fakt, iż wody Parku w okresie migracji wykorzystują łososie szlachetne i trocie wędrowne, których gniazda tarłowe corocznie obserwowane są w Drawie.
Wykaz wód PZW - Okręg Gorzowski
Wykaz wód użytkowanych przez okręg pzw